Vandaag kijkt niemand meer vreemd op van iemand met een tattoo. Dit was pakweg dertig jaar geleden wel anders. Toen waren tattoos iets voor vissers en zeemannen. Of voor mensen met een bedenkelijke reputatie... Volgens de traditie zetten vissers tattoos om identificeerbaar te zijn als ze zouden verdrinken en ergens aanspoelen. Een beetje luguber, maar wel de harde realiteit. Ze lieten de namen van hun geliefden tatoeëren om dicht bij hen te zijn. Ze kozen voor nautische symbolen zoals ankers, kompassen en vuurtorens uit een vorm van bijgeloof. En ook wat bloot vrouwelijk schoon mocht vaak niet ontbreken. Maar hoe zit het de dag van vandaag? Wie heeft nu nog zo’n sterke band met de zee om die te vereeuwigen op het lichaam? Vissers ongetwijfeld nog steeds. Maar ook surfers, redders en zee-onderzoekers! Testerep magazine zocht het uit.
Alle informatie in het Integrated Marine Information System (IMIS) valt onder het VLIZ Privacy beleid
